วัดศรีชมชื่น สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๙ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๕๖ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ภายในวัดประกอบด้วยอาคารเสนาสนะสำคัญได้แก่ อุโบสถ ศาลาการเปรียญ หอไตร หอระฆัง และกุฏิสงฆ์ หอไตรวัดศรีชมชื่น เป็นที่เก็บคัมภีร์ใบลานและพระไตรปิฏก สร้างด้วยไม้ทั้งหลัง ตั้งอยู่กลางสระน้ำ ห้องเก็บคัมภีร์เป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสกว้าง ๑.๕๐ เมตร มีระเบียงโดยรอบกว้าง ๑.๑๕ เมตร หลังคาลดชั้น ๓ ชั้น ประดับช่อฟ้า หน้าบันและเชิงชายไม้จำหลักลายเครือเถาประดับแว่นแก้ว มีเสานางเรียงรับโครงไม้หลังคา ผนังหอไตรทำเป็นตู้ไม้ยกพื้นสูงจากพื้นระเบียง โดยรอบ คิ้วระเบียงจำหลักลายเครือเถา ประตูด้านหน้าเขียนภาพจิตรกรรมรูปยักษ์ทวารบาล เสาอาคารเป็นไม้จำหลักลายเครือเถาตลอดทั้ง ๔ ต้น หอไตรแห่งนี้จัดเป็นงานสถานปัตยกรรมและศิลปกรรมพื้นถิ่นที่มีความสำคัญแห่ง หนึ่งในภาคอีสาน ประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานของชาติในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๑๑๖ ตอนพิเศษ ๑๗ ลงวันที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๒ หน้า ๑๐